Ajay Devgan as Baji Rao Singham in SINGHAM

The IPL XI - 2011 - Top 11 Players of IPL 4

The IPL XI - 2011

1 . Chris Gayle 12 matches, 608 runs, average 67.55, two 100s, three 50s, eight wickets, economy-rate 6.77

The Jamaican juggernaut crashed into town by complete accident, but after he propelled Bangalore into the final, virtually single-handedly, it will be tough to find someone who will say his inclusion was a mistake. He was the architect of a complete turnaround for Bangalore, and changed a three-match losing streak into a record seven-match winning one. Gayle showed the bowling no respect, fearlessly smashing whatever he could. He played fewer matches than most others, but took the orange cap, and had a strike rate of 183.13. He scored centuries against Kolkata and Punjab, but it was his 89 in the play-off against Mumbai that was his most destructive knock of the competition. He was also handy with the ball, his offspin capturing eight scalps for Bangalore. 

2 . Sachin Tendulkar 16 matches, 553 runs average 42.53, one 100, two 50s

Tendulkar's insatiable appetite for runs has not dried up, even after India's successful World Cup campaign, and he scored over 500 runs in the IPL. He opened the batting with his usual combination of solidity and flair, and a main contender for the orange cap until the Gayle force blew in. Tendulkar marshalled the top order of Mumbai Indians with such aplomb that eight games into the competition, Kieron Pollard had only faced three balls. He also achieved another first - his maiden IPL hundred, which he scored against Kochi Tuskers Kerala. His captaincy didn't go unquestioned, but he remained the glorious batsman he has been for the last two decades. 

3 .Shaun Marsh 14 matches, 504 runs, average 42.00, four 50s

Shaun Marsh was one of the chief reasons Kings XI Punjab remained in contention for the play-offs until the dying stages of the tournament. His 95 against Delhi Daredevils and unbeaten 79 against Bangalore were his two standout knocks but he had other, smaller contributions at No. 3 which were just as important. Marsh is one of the cleanest and most elegant strikers of the ball, and he showed he is not an IPL one-season wonder after claiming the orange cap in 2008.

4 . Virat Kohli 16 matches, 557 runs, average 46.41, four 50s

Tipped to be the future captain of India, Virat Kohli showed that consistency is one of his biggest assets, batting with maturity through the league. Kohli paced his innings' well, finishing second on the run-scorers' chart. Although he often was just a spectator to Gayle's fireworks, he played his part to perfection, both as the standout supporting actor and stand-in captain when needed. In Daniel Vettori's absence, he was handed the reins and led the side with distinction.

5 . S Badrinath 16 matches, 396 runs, average 56.57, five 50s

A man for all occasions, Badrinath performed in situations where he was needed to consolidate after a top-order failure and when he was sent down the order after a solid start. His yo-yo functioning in the batting order did not upset his sound temperament. His technical superiority was on display during crucial knocks like his 63 not out against Pune, his best knock of the tournament. Badrinath also established himself as one the best fielders in the Chennai side.

6 . MS Dhoni 16 matches, 392 runs, average 43.55, 2 fifties

Quickly becoming the best leaders of his generation, MS Dhoni's ability to guide teams to champion status is now almost legendary. The face of calm under pressure, Dhoni's role as tactician and planner is unmatched. He was particularly impressive with the way he used his bowlers, allowing the spinners and fast bowlers to share centre stage, and kept faith in players - Chennai fielded an unchanged XI in six consecutive matches at the league's business end. While technically Dhoni may not be the best wicketkeeper in the tournament or world cricket, he is one of the most trusted. His skills with the bat came out in the 70 he scored against Bangalore. He promoted himself up the order in the final, in a move reminiscent of his World Cup final strategy, and although he didn't accumulate nearly as many runs, his handy 22 was not wasted. 

7 . Rahul Sharma 14 matches, 16 wickets, average 17.06, economy-rate 5.46

The fairytale story of this IPL, Rahul Sharma recovered from a problem which affected the nerves around his eye, Bell's Palsy, to become one of the most eye-catching players of the tournament. A legspinner, whose height helps him achieve extra bounce on almost any wicket - drawing some comparisons with Anil Kumble - he was a threat to the opposition whenever he bowled. He maintained a tidy economy-rate, the best among all bowlers who had played more than two matches. He impressed with his 3 for 13 against Rajasthan and 2 for 7, one of the standout players for the new franchise, Pune Warriors. 

8 . Iqbal Abdulla 15 matches, 16 wickets, average 19.06, economy-rate 6.10

This young off-spinner is one of the chief reasons for Kolkata emerging as one of the top four sides this year. Abdulla has been around the block a few times, playing for India's under-19 side and on the club circuit in Mumbai, but came to the fore in this competition, with his aggressive performances. He took the new ball four times in the tournament, showing no fear in bowling in the Powerplay overs, breaking early partnerships as a result. He was awarded Man of the Match awards twice - and eventually named under-23 player of the IPL - when opening the bowling, once for his 2 for 19 against Punjab and 1 for 15 against Chennai. 

9 . R Ashwin 16 matches, 20 wickets, average 19.40, economy-rate 6.15

The ever-impressive R Ashwin was one among a galaxy of star performers from the Chennai team, and once again used the IPL to stake his claim for more regular place in the national XI. An experienced hand at opening the bowling, Ashwin is now comfortable in this role and achieves early breakthroughs with regularity. His most impressive one came when it mattered most, in the final, when he removed Chris Gayle for a duck. Ashwin is also a man for big occasions and he performed at crucial times, claiming 3 for 16 in the final to break the Bangalore's back.

10 . Doug Bollinger 13 matches, 17 wickets, average 19.35, economy-rate 7.00

Bollinger's aggression and accuracy made him one of the most fearsome fast bowlers in this edition of the tournament. The left-armers' consistent lines and lengths often saw him create early breakthroughs for Chennai, but that wasn't the only stage he was effective at. He was one of the best death bowlers in the league, mixing up bouncers and slower balls, to prevent a late burst from the opposition on many occasions. His performance in the play-off, where he took 1 for 20, was key to Chennai's progression to the final.

11 . Lasith Malinga 16 matches, 28 wickets, average 13.39, economy-rate 5.95

Lasith Malinga was head and shoulders above any other bowler in the tournament, and that's not even when taking his curly, blond mop into account. Besides the unusual action, which has now been around long enough for batsman not to be alarmed by, Malinga is as accurate as it gets, landing the yorkers perfectly almost every time. He had batsmen's toes crying for mercy and stumps being uprooted with regularity. His 5 for 13 against Delhi was the most destructive spell of the IPL and one that will be remembered for being as lethal as it was precise. More than 50% of the wickets he took were bowled, an incredible feat on its own. 

X-Men: First Class - Exclusive Movie Review

• 
  

When X-Men opened in 2000, it kick-started Hollywood's ongoing superhero obsession. Shrewdly X-Men: First Class starts with the exact same scene that introduced moviegoers to the to-date $786.5 million dollar franchise, but then takes the mutants' exploits in an all-new direction. In this effective if unengaging reboot, director Matthew Vaughn (Kick Ass)—a technician as self-congratulatory as he is competent—shepherds Professor Xavier and his band of beleaguered outsiders through an origin story of sorts while setting up a new film series that actively strays from the established mythology of the original trilogy. Even with stiff competition from Super 8 and Green Lantern in the two weeks following its release, expect First Class to do well as both a standalone adventure and a set-up for future installments, while earning a dedicated following on home video as one of the more satisfying comic book films of recent years.

James McAvoy plays Charles Francis Xavier, a charming and gifted young college graduate living in 1960s upstate New York who happens to possess the power to read and manipulate people's minds. When a CIA operative named Moira McTaggert (Rose Byrne) recruits him to help hunt down warmonger Sebastian Shaw (Kevin Bacon) and his henchwoman Emma Frost (January Jones), Xavier takes command of a group of young mutants that includes shape-shifter Raven Darkholme (Jennifer Lawrence), an acrobatically-gifted scientist named Hank McCoy (Nicholas Hoult), and-most pivotally-Erik Lehnsherr (Michael Fassbender), a concentration camp survivor who can control metals. But when the misfits get tangled up in the Cold War, Xavier enlists his charges to use their powers to fight evil, even as they struggle with protecting a human race that treats them with fear and hate.

It's a brilliant idea to transplant superhero stories onto the details of actual history—especially a political quagmire like the Cuban Missile Crisis—but X-Men: First Class seldom manages to make its universe feel real, much less really exciting. Although the film makes requisite use of Booker T. & the M.G.'s swinging "Green Onions" and a few of the female characters wear costumes that could blend in at one of Hugh Hefner's Playboy Clubs, all of the locations look as new and untouched as, well, studio sets. And Vaughn's commitment to period detail frequently takes a back seat to anything that looks "timelessly" bad ass. But because these are earlier iterations of well-established characters, Professor X and Magneto's travails and theologies feel telegraphed; just as we never again need to see Superman land in Kansas or Peter Parker get bitten by a spider, the rift between Xavier's Martin Luther King Jr.-style peacebroker and Magneto's Malcolm X-esque revolutionary feels inevitable rather than earned.

What the film does well, however, is grasp the tone and rhythm of the original comic books. Vaughn creates a story that seems like it could come out of the funny pages, offering small, engaging subplots and just enough seriousness that the whole thing doesn't seem silly. He combines the monolithic iconography of Stan Lee and Jack Kirby's original X-Men with the eclecticism of Chris Claremont's "second squad," even as the film aspires to an intensity that the material never conveys—especially since anyone with a passing familiarity with the mutants' mythology (not to mention U.S. history) already knows what's about to happen. (And the staccato strings of Henry Jackman's score are so overused that we're numbed to their intended suspense.)

As Xavier, Magneto and Mystique, the three characters audiences care about most, McAvoy, Fassbender and Lawrence command the screen and mostly manage to navigate around the limitations of their make-up or costumes. That said, someone needs to make the executive decision just to give up and give Mystique normal eyes, because Lawrence's contacts rob her of an essential expressiveness and undermine the palpable emotion in her voice. Unfortunately, with the exception of Nicholas Hoult's understated turn as Hank McCoy (aka Beast), the rest of the characters either feel like lazily re-imagined versions of the first four X-Men movies' heroes and villains, or people unimportant enough to get an individual identity at all.

As a director, Vaughn exudes more confidence than personality, and although the flourishes in his film are intriguing, there's no getting around the fact that the main drama lacks important details. He can have characters quote Robert Louis Stevenson all he wants, but no way would these burgeoning mutants master their powers in—literally—a week. But while X-Men: First Class isn't The Dark Knight (or even Batman Begins), it's no disaster—a small miracle in itself given the reported production problems—and its streamlined effectiveness surpasses the ruthless efficiency of the series' previous installment. In that regard, First Class is ultimately a success, because not only does it reward fans, but it redeems a series that, for better and sometimes worse, gave the superhero genre its start.

Rating: 7.5/10

Distributor: 20th Century Fox

Cast: James McAvoy, Michael Fassbender, Kevin Bacon, Rose Byrne, Jennifer Lawrence, January Jones, Nicholas Hoult

Director: Matthew Vaughn

Screenwriters: Ashley Miller, Zack Stentz, Jane Goldman & Matthew Vaughn

Producers: Gregory Goodman, Simon Kinberg, Bryan Singer, Lauren Shuler Donner

Genre: Action-Adventure

Rating: PG-13 for intense sequences of action and violence, some sexual content including brief partial nudity and language

Running time: 131 min.

Release date: June 3, 2011

Linux - Completes 20 years of being free

പേര് കിട്ടിയത് ലിനസ് ബനഡിക്ട് ടൊര്‍വാള്‍ഡ്‌സ് എന്ന ഫിന്‍ലന്‍ഡുകാരനായ കമ്പ്യൂട്ടര്‍ സയന്‍സ് വിദ്യാര്‍ഥിയില്‍ നിന്ന്. സാധ്യമായത് റിച്ചാര്‍ഡ് സ്റ്റാള്‍മാന്‍ രൂപം നല്‍കിയ ഗ്നു പ്രോജക്ട് വഴി. സ്വതന്ത്രസോഫ്ട്‌വേര്‍ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ കൊടിയടയാളം പേറുന്ന ലിനക്‌സിന് 20 വയസ്സ് തികയുകയാണ്. ഡെസ്‌ക്ടോപ്പ് കമ്പ്യൂട്ടര്‍ മേഖലയില്‍ ആധിപത്യം പുലര്‍ത്തുന്ന മൈക്രോസോഫ്ടിന്റെ വിന്‍ഡോസിനോട് മത്സരിച്ചാണ് ലിനക്‌സ് ഇന്നത്തെ നിലയ്‌ക്കെത്തിയത്. ഏറ്റവും പ്രചാരമുള്ള ലിനക്‌സ് അധിഷ്ഠിത ഓപ്പറേറ്റിങ് സിസ്റ്റമായ ഉബുണ്ടുവിന്റെ പുതിയ പതിപ്പ് (ഉബുണ്ടു 11.04) പുറത്തുവന്ന സമയത്തു തന്നെയാണ്, ലിനക്‌സിന് 20 വയസ്സ് തികയുന്നത് എന്നതും ശ്രദ്ധേയമാണ്.

വന്‍ഡോസ് ഉപയോഗിക്കുന്നവര്‍ക്കും ഇന്ന് ലിനക്‌സിനെ ആശ്രയിക്കാതെ മുന്നോട്ട് പോകാന്‍ കഴിയില്ല എന്നതാണ് സത്യം. നിങ്ങളുടെ പിസിയില്‍ വിന്‍ഡോസ് ആയിരിക്കാം, എന്നാല്‍ ഇന്റര്‍നെറ്റ് സാധ്യമാക്കുന്ന സെര്‍വറുകളില്‍ മഹാഭൂരിപക്ഷവും പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നത് ലിനക്‌സ് അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ്. ഗൂഗിള്‍ ഉപയോഗിക്കുമ്പോഴും ഫെയ്‌സ്ബുക്ക്, ട്വിറ്റര്‍ തുടങ്ങിയ സോഷ്യല്‍ നെറ്റ്‌വര്‍ക്കിങ് സൈറ്റുകള്‍ പ്രയോജനപ്പെടുത്തുമ്പോഴും നിങ്ങള്‍ യഥാര്‍ഥത്തില്‍ ലിനക്‌സിന്റെ ഉപഭോക്താവാകുകയാണ്. ലോകമെങ്ങും വന്‍മുന്നേറ്റം നടത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ആന്‍ഡ്രോയിഡ് മൊബൈല്‍ പ്ലാറ്റ്‌ഫോമും സ്വതന്ത്രസോഫ്ട്‌വേറായ ലിനക്‌സിനെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്. എ.ടി.എം. മെഷീനുകള്‍ പോലെ നിത്യജീവിതത്തില്‍ നമ്മുടെ സഹായത്തിനെത്തുന്ന ഒട്ടേറെ സംവിധാനങ്ങള്‍ ലിനക്‌സ് പ്ലാറ്റ്‌ഫോമിലാണ് നിലനില്‍ക്കുന്നത്.

ഡെസ്‌ക്ടോപ്പുകളില്‍ ഭൂരിപക്ഷവും മൈക്രോസോഫ്ടിന്റെ വിന്‍ഡോസ് ഓപ്പറേറ്റിങ് സിസ്റ്റത്തിലാണ് പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നത് എന്നതിനാല്‍, വിന്‍ഡോസ് ആണ് സര്‍വവ്യാപി എന്ന് മിക്കവരും കരുതുന്നു. യഥാര്‍ഥത്തില്‍ വിന്‍ഡോസ് മാത്രമല്ല, ലിനക്‌സും സര്‍വവ്യാപി തന്നെയാണ്. ലിനക്‌സ് ഓപ്പണ്‍ സോഴ്‌സ് സോഫ്ട്‌വേറായതിനാല്‍ താത്പര്യമുള്ള ആര്‍ക്കും അതില്‍ സംഭാവന ചെയ്യാം. 1991 ല്‍ രംഗത്തെത്തിയത് മുതല്‍ നൂറുകണക്കിന് കമ്പ്യൂട്ടര്‍ വിദഗ്ധരുടെ സമയവും ബുദ്ധിയും ലിനക്‌സിന് മുതല്‍ക്കൂട്ടായിട്ടുണ്ട്. വിജ്ഞാനം സ്വതന്ത്രമായിരിക്കണം, അത് ആരുടെയെങ്കിലും സ്വകാര്യസ്വത്തായിക്കൂടാ എന്ന മഹത്തായ ആശയത്തിന്റെ ഐടി പരിപ്രേക്ഷ്യമാണ് ലിനക്‌സ് ഓപ്പറേറ്റിങ് സിസ്റ്റമെന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ അതിശയോക്തിയാവില്ല. കച്ചവട താത്പര്യങ്ങള്‍ക്കപ്പുറത്ത് മഹത്തായ ഒരു നിപാട് തറയിലാണ് ലിനക്‌സ് അതിന്റെ ചുവടുറപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത് എന്നര്‍ഥം.

അല്‍പ്പം ചരിത്രം

സ്വതന്ത്ര സോഫ്ട്‌വേര്‍ എന്ന ആശയത്തിന് പ്രചാരം നല്‍കാനും നടപ്പാക്കാനുമായി എം.ഐ.ടി.ഗവേഷകനായിരുന്ന റിച്ചാര്‍ഡ് സ്റ്റാള്‍മാന്‍ 'ഗ്നു' പ്രോജക്ടിന് രൂപംനല്‍കുന്നത് . 1983 സപ്തംബര്‍ 27 ന് ആ പദ്ധതി പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെട്ടു. ഒരു സ്വതന്ത്ര ഓപ്പറേറ്റിങ് സിസ്റ്റം (GNU OS) രൂപപ്പെടുത്തുകയെന്നതായിരുന്നു പദ്ധതിയുടെ അടിയന്തര ലക്ഷ്യങ്ങളിലൊന്ന്. എന്നാല്‍, ഒഎസിന്റെ പ്രധാന ഭാഗമായ കേര്‍ണല്‍ (kernel) രൂപപ്പെടുത്തുന്നതില്‍ ഗ്നു പദ്ധതിയിലുള്ളവര്‍ക്ക് വിജയം കാണാന്‍ സാധിച്ചില്ല. ഈ പശ്ചാത്തലത്തിലാണ് 1991 ല്‍ ഹെല്‍സിങ്കി സര്‍വകലാശാലയിലെ വിദ്യാര്‍ഥിയായ ലിനസ് ടൊര്‍വാള്‍ഡ്‌സ് തുണയ്‌ക്കെത്തുന്നത്.

മൈക്രോസോഫ്ടിന്റെ ഡോസ് (DOS) ആയിരുന്നു എണ്‍പതുകളില്‍ പേഴ്‌സണല്‍ കമ്പ്യൂട്ടര്‍ രംഗത്ത് ആധിപത്യം പുലര്‍ത്തിയിരുന്ന മുഖ്യ ഒഎസ്. പക്ഷേ, അതിന്റെ സോഴ്‌സ്‌കോഡ് മൈക്രോസോഫ്ട് രഹസ്യമാക്കി വെച്ചു. ആപ്പിളിന്റെ മാക്‌സ് സിസ്റ്റം മെച്ചമായിരുന്നെങ്കിലും ഭീമമായ വിലയായിരുന്നു അതിന്. സാധാരണഗതിയില്‍ മിക്കവര്‍ക്കും താങ്ങാന്‍ പറ്റാത്ത വില. മറ്റൊരു ഒഎസ് യുണിക്‌സ് (Unix) ആയിരുന്നു. പക്ഷേ, പേഴ്‌സണല്‍ കമ്പ്യൂട്ടര്‍ ഉപഭോക്താക്കള്‍ക്ക് താങ്ങാന്‍ പറ്റുന്നതിലും വലുതായിരുന്നു യുണിക്‌സിന്റെ ചെലവ് (സ്റ്റാള്‍മാന്‍ തന്റെ സ്വതന്ത്രസോഫ്ട്‌വേര്‍ പദ്ധതി ആരംഭിക്കുന്നത് തന്നെ യുണിക്‌സിനെപ്പോലുള്ളവയ്ക്ക് ബദലായാണ്. 'GNU is Not Unix' എന്നതിന്റെ ചുരുക്കപ്പേരാണ് GNU).

അമേരിക്കയില്‍ ജനിച്ച ഡച്ച് പ്രൊഫസര്‍ ആന്‍ഡ്രു എസ്. ടാനെന്‍ബോം സ്വന്തമായി 'മിനിക്‌സ്' (MINIX) എന്നൊരു കേര്‍ണല്‍ എഴുതിയുണ്ടാക്കിയത് ഈ സാഹചര്യത്തിലാണ്. തന്റെ വിദ്യാര്‍ഥികള്‍ക്ക് ഓപ്പറേറ്റിങ് സിസ്റ്റങ്ങളുടെ രഹസ്യങ്ങളെപ്പറ്റി ധാരണയുണ്ടാക്കാനായിരുന്നു അത്. അതൊരു മികച്ച ഓപ്പറേറ്റിങ് സിസ്റ്റമൊന്നുമായിരുന്നില്ലെങ്കിലും, തുടക്കക്കാര്‍ക്ക് ആ കേര്‍ണല്‍ വലിയ തുണയായി. ലോകമെങ്ങുമുള്ള കമ്പ്യൂട്ടര്‍ സയന്‍സ് വിദ്യാര്‍ഥികള്‍ ടാനെന്‍ബോം രൂപംനല്‍കിയ കേര്‍ണലിലേക്ക് ശ്രദ്ധ തിരിക്കുന്നത് അങ്ങനെയാണ്. അത്തരത്തില്‍ മിനിക്‌സിലേക്ക് ആകര്‍ഷിക്കപ്പെട്ട ഒരു വിദ്യാര്‍ഥിയായിരുന്നു ലിനസ് ടൊര്‍വാള്‍ഡ്‌സ്.

മിനിക്‌സിന്റെ ചുവടുപിടിച്ച് 'ലിനക്‌സ്' എന്ന പേരില്‍ ഒരു കേര്‍ണല്‍ രൂപകല്‍പ്പന ചെയ്യാന്‍ ലിനസ് ടൊര്‍വാള്‍ഡ്‌സിനായി. കമ്പ്യൂട്ടറില്‍ ആപ്ലിക്കേഷന്‍ പ്രോഗ്രാമുകളെയും (മീഡിയ പ്ലെയര്‍, ഫോട്ടോഷോപ്പ് തുടങ്ങിയവ ഉദാഹരണം) ഹാര്‍ഡ്‌വേറിനെയും പരസ്പരം ബന്ധിപ്പിക്കുന്നത് ഓപ്പറേറ്റിങ് സിസ്റ്റത്തിന്റെ മര്‍മപ്രധാനമായ കേര്‍ണല്‍ ആണ്. നാം സോഫ്ട്‌വേറുകള്‍ മുഖേന നല്‍കുന്ന നിര്‍ദേശം മനസിലാക്കാന്‍ കമ്പ്യൂട്ടര്‍ ഹാര്‍ഡ്‌വേറിനെ സഹായിക്കുന്നത് കേര്‍ണലാണ്. 'ഇന്റല്‍ ഐ386' ചിപ്പുകള്‍ക്ക് വേണ്ടിയാണ് ആദ്യ ലിനക്‌സ് തയ്യാറാക്കിയത്. ലിനക്‌സിന്റെ ആദ്യ കേര്‍ണല്‍ പതിപ്പ് 0.01 ആയിരുന്നു. ഏറ്റവും പുതിയ ലിനക്‌സ് കേര്‍ണല്‍ 2.369 ആണ്.

താന്‍ രൂപപ്പെടുത്തിയ കേര്‍ണലിനെ സ്വതന്ത്ര സോഫ്ട്‌വേര്‍ വിഭാഗത്തില്‍ ഉള്‍പ്പെടുത്തുക എന്ന ലിനസ് ടൊര്‍വാല്‍ഡ്‌സിന്റെ നിര്‍ണായക തീരുമാനമാണ് ലിനക്‌സ് ഓപ്പറേറ്റിങ് സിസ്റ്റം രൂപപ്പെടാന്‍ കാരണമായത്.

മിനിക്‌സ് ന്യൂസ് ഗ്രൂപ്പിലേക്ക് 1991 ആഗസ്ത് 25 ന് ലിനസ് ടൊര്‍വാല്‍ഡ്‌സ് ഒരു കത്ത് പോസ്റ്റു ചെയ്തു. 'വെറുമൊരു ഹോബിയായി ഞാനൊരു (സൗജന്യ) ഓപ്പറേറ്റിങ് സിസ്റ്റം ചെയ്യുന്നു....' എന്ന് പറഞ്ഞ് തുടങ്ങിയ ആ കത്തിലാണ് തന്റെ തീരുമാനം ലിനസ് ടൊര്‍വാല്‍ഡ്‌സ് വെളിപ്പെടുത്തിത്. ലിനക്‌സ് 0.01 പതിപ്പ് ആ സപ്തംബര്‍ പകുതിയോടെ പ്രകാശനം ചെയ്തു.

കമ്പ്യൂട്ടര്‍ വിദഗ്ധര്‍ വളരെ ആവേശത്തോടെ ആ സൗജന്യ സോഫ്ട്‌വേര്‍ ഡൗണ്‍ലോഡ് ചെയ്ത് പരീക്ഷിക്കുകയും പരിഷ്‌ക്കരിക്കുകയും ചെയ്തു. ആഴ്ചകള്‍ക്കുള്ളില്‍, 1991 സപ്തംബര്‍ അഞ്ചിന്, ലിനക്‌സ് 0.02 പതിപ്പ് പുറത്തിങ്ങി എന്നറിയുമ്പോല്‍, ആ സംഭവം ഉണര്‍ത്തിയ ആവേശം എത്ര വലുതായിരുന്നു എന്ന് ഊഹിക്കാമല്ലോ.

ലിനക്‌സ് കേര്‍ണലും ഗ്നു പ്രോജക്ടില്‍ രൂപപ്പെടുത്തിയ അനുബന്ധ സോഫ്ട്‌വേറുകളും ചേര്‍ത്ത് ഗ്നു ലിനക്‌സ് (GNU Linux) എന്ന പേരിലാണ് ഓപ്പറേറ്റിങ് സിസ്റ്റം പുറത്തിറങ്ങിയത്. സൗകര്യാര്‍ഥം ഗ്‌നു ഒഴിവാക്കിയതുകൊണ്ടാണ് ലിനക്‌സ് എന്നുമാത്രം അറിയാന്‍ കാരണമായത്. തുടക്കത്തില്‍ ഇന്റല്‍ ഐ386 ചിപ്പുകളില്‍ മാത്രമാണ് ലിനക്‌സ് പ്രവര്‍ത്തിച്ചിരുന്നതെങ്കില്‍, ഇന്ന് മിക്ക കമ്പനികളുടെയും പ്രൊസസ്സറുകളെ ലിനക്‌സ് പിന്തുണയ്ക്കുന്നുണ്ട്. മൊബൈല്‍ ഫോണ്‍, പേഴ്‌സണല്‍ കമ്പ്യൂട്ടര്‍, സൂപ്പര്‍ കമ്പ്യൂട്ടര്‍ തുടങ്ങിയവയിലെല്ലാം ലിനക്‌സ് പ്രവര്‍ത്തിപ്പിക്കുന്നു.

ലിനക്‌സിന്റെ സുപ്രധാനമായ കേര്‍ണല്‍ രൂപകല്‍പ്പന ചെയ്ത വ്യക്തിയെന്ന നിലയ്ക്ക് ലിനസ് ടൊര്‍വാള്‍ഡ്‌സാണ് ലിനക്‌സിന്റെ സ്ഥാപകന്‍ എന്നറിയപ്പെടുന്നത്. ലിനക്‌സിന്റെ ലോഗോ മിക്കവര്‍ക്കും കണ്ടുപരിചയമുള്ള 'ടക്‌സ്' എന്നു പേരുള്ള കുഞ്ഞുപെന്‍ഗിനാണ്. ലിനക്‌സ് രൂപം കൊണ്ട് അഞ്ചുവര്‍ഷം കഴിഞ്ഞാണ് ഈ ചിഹ്നം നിശ്ചയിക്കപ്പെട്ടത്.

സവിശേഷതകള്‍

സ്വതന്ത്ര സോഫ്ട്‌വേര്‍ വിഭാഗത്തില്‍ പെടുന്നതിനാല്‍ ലിനക്‌സിന് ആരെങ്കിലും ഉടമസ്ഥരില്ല. ലിനക്‌സ് കേര്‍ണലിന്റെ പുരോഗതിയില്‍ ടൊവാള്‍ഡ്‌സ് ഇപ്പോഴും പങ്കുവഹിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ലോകമെമ്പാടുമുള്ള ഡെവലപ്പര്‍മാര്‍ അവരുടെതായ സംഭാവനകള്‍ നല്‍കുന്നു. സ്വതന്ത്ര ഒഎസ് ആയതിനാല്‍ തന്നെ ഏതൊരു വ്യക്തിക്കും തങ്ങളുടെ ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കനുസരിച്ച് ഇതിനെ മാറ്റാനും പുതിയവ കൂട്ടിച്ചേര്‍ക്കാനും കഴിയും. ഓരോ വ്യക്തിയും തങ്ങളുടെ ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കനുസരിച്ച് ലിനക്‌സിനെ വികസിപ്പിക്കുമ്പോള്‍ അത് ലിനക്‌സിനെ വളര്‍ച്ചയിലേക്ക് നയിക്കുന്നു.

ലിനക്‌സിന്റെ മറ്റൊരു പ്രധാന സവിശേതയാണ് ഇതിന്റെ ഫ്ലാക്‌സിബിലിറ്റി. മറ്റുള്ള ഒഎസുകളുടെ കേര്‍ണലുകളുമായി താരതമ്യം ചെയ്യുമ്പോള്‍ ലിനക്‌സ് കേണല്‍ എളുപ്പത്തില്‍ കൈകാര്യം ചെയ്യാവുന്നതാണ്. ലിനക്‌സ് കേര്‍ണല്‍ പ്രത്യേക വിഭാഗങ്ങള്‍ (Modules) ആക്കിയാണ് ക്രമീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്. ആയതിനാല്‍ ഒരു ഡവലപ്പര്‍ക്ക് ലിനക്‌സിന്റെ കേര്‍ണലിന്റെ അനാവശ്യ ഭാഗങ്ങള്‍ ഒഴിവാക്കി തങ്ങളുടെ ആവശ്യത്തിനുസൃതമായ സോഫ്ട്‌വേറുകള്‍ നിര്‍മിക്കാവുന്നതാണ്. ഉദാഹരണത്തിന് മൊബൈല്‍ ആപ്ലിക്കേഷന്‍ നിര്‍മിക്കുമ്പോള്‍ ഹാര്‍ഡ് ഡിസ്‌ക് ഡ്രൈവുകളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കാര്യങ്ങള്‍, വലിയ മോണിറ്ററുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കാര്യങ്ങള്‍ തുടങ്ങിയവയൊന്നും ആവശ്യമില്ല. അത്തരം സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍ അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കേര്‍ണല്‍ ഭാഗങ്ങള്‍ ഒഴിവാക്കി ആപ്ലിക്കേഷനുകള്‍ നിര്‍മിക്കാവുന്നതാണ്. ഇത് സോഫ്ട്‌വേറിന്റെ വേഗം, കാര്യക്ഷമത തുടങ്ങിയവ വര്‍ധിപ്പിക്കാനും വലിപ്പം കുറയ്ക്കാനും സാധിക്കും.

ലിനക്‌സ് ഡിസ്ട്രിബ്യൂഷന്‍

കമ്പനികളും കൂട്ടായ്മകളും വിത്യസ്ത രീതിയിലുള്ള ലിനക്‌സ് ഓപ്പറേറ്റിങ് സിസ്റ്റങ്ങള്‍ക്ക് രൂപംനല്‍കുന്നുണ്ട്. ഇങ്ങനെ നിര്‍മിക്കുന്ന ഒഎസുകള്‍ പലപ്പോഴും അതാത് കമ്പനികളുടെ ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കും താത്പര്യങ്ങള്‍ക്കും അനുസൃതമായുള്ളതാണ്. ഇങ്ങനെയുള്ള ഒഎസുകള്‍ 'ലിനക്‌സ് ഡിസ്ട്രിബ്യൂഷന്‍' എന്നപേരില്‍ അറിയപ്പെടുന്നു. ലിനക്‌സിനെ ഇന്നത്തെ വളര്‍ച്ചയിലേക്ക് നയിച്ചത് ഇൗ ഡിസ്ട്രിബ്യൂഷനുകളും അവയ്ക്കു പിന്നിലുള്ള പ്രയത്‌നങ്ങളുമാണ്.

സാധാരണ ഒഎസുകള്‍ക്ക് ആവശ്യമായ ഓഫീസ് പാക്കേജുകള്‍, മീഡിയ പ്ലെയര്‍, ഇന്റര്‍നെറ്റ് തുടങ്ങി ഒട്ടേറെ സോഫ്ട്‌വേറുകള്‍ ചേര്‍ന്നതാണ് ഇവയെല്ലാം. പ്രധാന ഭാഗങ്ങളായ ലിനക്‌സ് കേര്‍ണല്‍, ഗ്നു ടൂള്‍സ് ആന്‍ഡ് ലൈബ്രറീസ് എന്നിവയെല്ലാം മിക്ക ഒഎസുകളിലും സമാനമായിരിക്കും.

വാണിജ്യാവശ്യങ്ങള്‍, വണിജ്യേതരാവശ്യങ്ങള്‍, വ്യക്തിഗ ആവശ്യങ്ങള്‍, കൂട്ടായ ആവശ്യങ്ങള്‍, ഡസ്‌ക്‌ടോപ്പ്, സെര്‍വര്‍ എന്നീ വിവിധ വിഭാഗങ്ങളായാണ് ഓരോ ലിനക്‌സ് ഡിസ്ട്രിബ്യൂഷനുകളും നിര്‍മിക്കപ്പെട്ടത്.

ആദ്യമായി നിര്‍മിക്കപ്പെട്ട ലിനകസ് ഡിസ്ട്രിബ്യൂഷനാണ് 'ബൂട്ട്-റൂട്ട്' (Boot-root). സാധാരണക്കാര്‍ക്ക് ഡൗണ്‍ലോഡ് ചെയ്ത് ഉപയോഗിക്കാവുന്ന ആദ്യ ഡിസ്ട്രിബ്യൂഷന്‍ MCC Interim Linux ആയിരുന്നു, 1992 ലാണ് ഇത് പുറത്തുവന്നത്. സ് ളാക്ക്‌വേര്‍ ഒഎസ് ആണ് കൂടുതല്‍ പേര്‍ സ്വീകരിച്ച ആദ്യ ലിനക്‌സ് ഡിസ്ട്രിബ്യൂഷന്‍. 1992-ല്‍ തന്നെയാണ് ഇതും പുറത്തു വന്നത്. ഇതിന്റെ ഏറ്റവും പുതിയ പതിപ്പ് 13.37 ആണ്.

പ്രധാനപ്പെട്ട ചില ലിനക്‌സ് ഡിസ്ട്രിബ്യൂഷനുകള്‍-

1. ഫെഡോറ (Fedora) - റെഡ്ഹാറ്റ് കമ്പനിയുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള ഒരു കമ്മ്യൂണിറ്റിയാണ് ഈ ഒഎസ് പുറത്തിറക്കുന്നത്.

2. റെഡ്ഹാറ്റ് ലിനക്‌സ് (Redhta Linux) - റെഡ് ഹാറ്റ് കമ്പനി പുറത്തിക്കിയ ലിനക്‌സ് ഒഎസ് ആണ് റെഡ്ഹാറ്റ് ലിക്‌സ്. വാണിജ്യപരമായ ലക്ഷ്യത്തോടെയാണ് ഇത് പുറത്തിറക്കിയിരിക്കുന്നത്. സെന്റഒഎസ് (ഇലിഛേട), ഒറാകിള്‍ എന്റര്‍പ്രൈസസ് ലിനക്‌സ് തുടങ്ങിയവയെല്ലാം റെഡ്ഹാറ്റിന്റെ വകഭേദങ്ങളാണ്. 1999 ല്‍ പുറത്തുവന്ന റെഡ് ഹാറ്റ് ലിനക്‌സിന് കൂടുതല്‍ പ്രചാരം നേടിക്കൊടുത്തു.

3. ഡെബിയന്‍ (Debian) - ഒരു സാമൂഹ്യ ഉടമ്പടിയെ ആധാരമാക്കി ഡെബിയന്‍ കമ്മ്യൂണിറ്റി പുറത്തിറക്കുന്നതാണ് ഇത്.

4. ഉബുണ്ടു (Ubuntu) - ലിനക്‌സ് ഒഎസുകളില്‍ ഇപ്പോള്‍ ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ ശ്രദ്ധേയമായതാണ് ഉബുണ്ടു. കാനോനിക്കല്‍ ലിമിറ്റഡ് എന്ന കമ്പനിയുടെ പിന്തുണയോടെ ഉബുണ്ടു കമ്മ്യൂണിറ്റിയാണ് ഇത് പുറത്തിറക്കുന്നത്. Kubuntu, Linux Mint, Xubuntu എന്നിവയെല്ലാം ഉബുണ്ടുവിന്റെ വകഭേദങ്ങളാണ്.

5. മാന്‍ഡ്രിവ (Madriva) - ഫ്രാന്‍സിലും ബ്രസീലിലും പ്രശസ്തമായ ഈ ഒഎസ് റെഡ്ഹാറ്റിന്റെ ഒരു വകഭേദമാണ്. ഒരു ഫ്രഞ്ച് കമ്പനിയാണ് ഈ ഒഎസ് പരിഷ്‌കരിക്കുന്നത്. PCLinuxOS മാന്‍ഡ്രിവയില്‍ നിന്നുള്ള ഒരു വകഭദേമാണ്.

6. പപ്പി ലിക്‌സ് (Puppy Linux) - ഏറ്റവും ചെറിയ ലിനക്‌സ് വിതരണമാണ് പപ്പി ലിനക്‌സ്. 64എംബി റാം ഉള്ള കമ്പ്യൂട്ടറുകളില്‍ വരെ ഇത് പ്രവര്‍ത്തിക്കും. ഒഎസിനെ തന്നെ പൂര്‍ണമായും മെമ്മറിയില്‍ നിന്ന് പ്രവര്‍ത്തിക്കാമെന്നുള്ളതും ഇതിന്റെ സവിശേഷതയാണ്. സിഡി, യുഎസ്ബി ഡ്രൈവ്, മെമ്മറി കാര്‍ഡ് തുടങ്ങിയവയില്‍ കൊണ്ടുനടക്കാവുന്ന ഈ ഒഎസില്‍ അത്യാവശ്യം വേണ്ട എല്ലാത്തരം ആപ്ലിക്കേഷനുകളും അടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.

7. ഡാം സ്‌മോള്‍ ലിനക്‌സ് (Damn Small Linux) - വളരെ ചെറിയ ഒരു ലിനക്‌സ് ഒഎസ് ആണ് ഡാം സ്്‌മോള്‍ ലിനക്‌സ് അഥവാ ഡിഎസ്എല്‍. 50 എംബി മാത്രമാണ് ഈ ഒഎസിന്റെ വലിപ്പം. പപ്പി ലിനക്‌സ് പോലെത്തന്നെ മെമ്മറി കാര്‍ഡുകളിലും യുഎസ്ബി ഡ്രൈവുകളിലും സിപ്പ് ഡ്രൈവുകളില്‍ നിന്ന് ഡിഎസ്എല്‍ പ്രവര്‍ത്തിപ്പിക്കാനാവും.

8. ഓപ്പണ്‍സ്യൂസ് (openSUSE) - നോവല്‍ കമ്പനിപിന്തുണക്കുന്ന ഒരു കമ്മ്യൂണിറ്റിയാണ് ഈ ലിനക്‌സ് ഡിസ്ട്രിബ്യൂഷന്‍ പുറത്തിറക്കുന്നത്. ഇതിന്റെ ഒരു വകഭേദമാണ് SUSE Linux Enterprise. നോവലിന്റെ പിന്തുണയില്‍ വാണിജ്യാവശ്യങ്ങള്‍ക്കായാണ് ഇത് നിര്‍മിച്ചിരിക്കുന്നത്.

മുകളില്‍ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നവ കൂടാതെ ലിനക്‌സിന്റെ നിരവധി വകഭേദങ്ങള്‍ പുറത്തിറങ്ങുണ്ട്. കൂടുതല്‍ ലിനക്‌സ് ഡിസ്ട്രിബ്യൂഷനുകളെപ്പറ്റി അറിയാന്‍ ഈ വിക്കിപേജ് കാണുക.

ലിനക്‌സ് ഇന്ത്യയില്‍

1997-ല്‍ സ്ഥാപിതമായ മെയിലിങ് ലിസ്റ്റ് എന്ന കമ്മ്യൂണിറ്റിയും അവരുടെ വെബ്‌സൈറ്റുമാണ് (linux-india.org) ഇന്ത്യയില്‍ സ്ഥാപിതമായ ആദ്യ ലിനക്‌സ് സംരംഭങ്ങള്‍. അരുണ്‍ ശര്‍മ്മ, കാരാ ദക്ഷിണ്‍മൂര്‍ത്തി എന്നിവര്‍ ചേര്‍ന്നാണ് ഇത് സ്ഥാപിച്ചത്. 1997 മുതല്‍ 1999 വരെയുള്ള വര്‍ഷങ്ങളില്‍ ലിനക്‌സ് ഇന്ത്യ മെയിലിങ് ലിസ്റ്റ് കമ്മ്യൂണി ജനങ്ങള്‍ക്ക് ലിനക്‌സിനെ പരിചയപ്പെടുത്തുന്നതിലും ഇന്‍സ്റ്റാള്‍ ചെയ്യുന്നതിലും അവയുടെ ടെക്‌നിക്കല്‍ സപ്പോര്‍ട്ട് എന്നിവയിലുമായി ഒട്ടേറെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ നടത്തി. ഇൗ പുരോഗതിയുടെ ഫലമായി 1999 ല്‍ ഈ കമ്മ്യൂണി മൂന്ന് വിഭാഗങ്ങളായി മാറി.

1. ലിനക്‌സ് ഇന്ത്യ ഹെല്‍പ് (LI-H), 

2. ലിനക്‌സ് ഇന്ത്യ ജനറല്‍ (LI-G), 

3. ലിനക്‌സ് ഇന്ത്യ പ്രോഗ്രാമ്മര്‍സ് (LI-P)

ഇന്ത്യയില്‍ ലിനക്‌സിന് മികച്ച സാധ്യതയാണ് കല്‍പ്പിക്കപ്പെടുന്നത്. കമ്പ്യൂട്ടര്‍ സാക്ഷരത കൈവരിക്കാന്‍ ജനങ്ങള്‍ക്ക് നല്‍കുന്ന സര്‍ക്കാര്‍ പരിശീലനത്തിന് ലിനക്‌സാണ് തിരഞ്ഞെടുത്തത്. കേരളമാണ് ഈ രംഗത്ത് ആദ്യശ്രമം നടത്തിയതും ഇപ്പോള്‍ വിജയകരമായി മുന്നോട്ടുപോകുന്നതും.

കൂടാതെ പ്രതിരോധം, ഗതാഗതം, വാര്‍ത്താവിനിമയം, ആരോഗ്യം തുടങ്ങിയ തന്ത്രപ്രധാന മേഖലകളിലെല്ലാം സെര്‍വറുകളില്‍ ലിനക്‌സ് പ്ലാറ്റ്‌ഫോമാണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്. എട്ട് സംസ്ഥാന സര്‍ക്കാറുകള്‍ അവരുടെ ട്രഷറികകളില്‍ ലിനക്‌സ് സോഫ്ട്‌വേറുകള്‍ ഉപയോഗിക്കുന്നു.

സെര്‍വര്‍ മേഖലയിലാണ് കാര്യമായും ഇന്ത്യയില്‍ പുരോഗതി കൈവരിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞത്. കഴിഞ്ഞ ജൂണില്‍ സെര്‍വര്‍ വിഭാഗത്തില്‍ വിന്‍ഡോസിന് 68 ശതമാനവും ലിനക്‌സിന് 21 ശതമാനവുമാണ് പങ്കാളിത്തമുള്ളത്. എന്നാല്‍, രണ്ടുവര്‍ഷം മുമ്പ് ഇത് യഥാക്രമം 70 ശതമാനവും 11 ശതമാനവുമായിരുന്നുവെന്നത് ലിനക്‌സിന്റെ വളര്‍ച്ചയെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.

നാഷണല്‍ ഇന്‍ഷുറന്‍സ് കമ്പനി, ന്യൂ ഇന്ത്യ ഇന്‍ഷുറന്‍സ് കമ്പനി, യുണൈറ്റഡ് ഇന്ത്യ ഇന്‍ഷുറന്‍സ് കമ്പനി എന്നിവ തങ്ങളുടെ സെര്‍വറുകള്‍ ഇതിനകം ലിനക്‌സിലേക്ക് മാറ്റിക്കഴിഞ്ഞു. മറ്റൊരു പൊതുമേഖലാ സ്ഥാപനമായ എല്‍.ഐ.സി നേരത്തെത്തന്നെ നെറ്റ്‌വര്‍ക്കുകള്‍ ലിനക്‌സിലേക്ക് മാറ്റിയിരുന്നു. ഇതുമൂലം കോടിക്കണക്കിന് രൂപയുടെ സാമ്പത്തിക ലാഭമാണ് ഇവര്‍ക്കുണ്ടായത്. ഇന്ത്യയില്‍ ലിനക്‌സ് മാര്‍ക്കറ്റിന് വര്‍ഷംതോറും 21 ശതമാനം വളര്‍ച്ച കൈവരിക്കാന്‍ സാധിക്കുന്നുണ്ടെന്നാണ് IDC റിപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്യുന്നത്

കേരളത്തില്‍

ലിനക്‌സ് അധിഷ്ഠിത പരിശീലനവും കോഴ്‌സുകളും നേരത്തെത്തന്നെ ഇവിടെയുണ്ട്. കേരളത്തിലെ വിദ്യാലയങ്ങളില്‍ ഐ.ടി. അധിഷ്ഠിത വിദ്യാഭ്യാസം പ്രാവര്‍ത്തികമാക്കുന്നതിനായി 2001 ല്‍ സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ട ഐ.ടി. അറ്റ് സ്‌കൂള്‍ എന്ന സ്ഥാപനമാണ് ഇന്ന് സ്വതന്ത്ര ഒഎസിന്റെ പ്രചാരണത്തില്‍ പ്രധാന പങ്ക് വഹിക്കുന്നത്. വിദ്യാര്‍ഥികള്‍ക്ക് മാത്രമല്ല അധ്യാപകര്‍ക്കും ഇവര്‍ പരിശീലനവും സോഫ്റ്റ്‌വെയറുകളും നല്‍കുന്നു.

സ്‌കൂളുകളില്‍ വിന്‍ഡോസ് ഒഎസിന് പകരം ലിനക്‌സ് ഒഎസ് ആയ ഉബുണ്ടുവിന്റെ ഉപയോഗം നിര്‍ബന്ധമാക്കി. സ്ഥിരമായി വിന്‍ഡോസ് ഒഎസ് ഉപയോഗിക്കുന്നവരാണ് സാധാരണയായി ലിനക്‌സ് ഒഎസുകളിലേക്ക് മാറാന്‍ മടിക്കുന്നത്. എന്നാല്‍, പഠനകാലത്ത് തന്നെ ഉബുണ്ടു പരിചയപ്പെടുക വഴി നല്‍കുക വഴി ഈ പ്രയാസം ഒഴിവാക്കാനാകും.

ലിനക്‌സ് ഇന്ന്

ലിനക്‌സ് ഫൗണ്ടേഷന്റെ എക്‌സിക്യൂട്ടീവ് ഡയറക്ടറായ ജിം സെംലിന്റെ വാക്കുകളില്‍ എയര്‍ട്രാഫിക് കണ്‍ട്രോള്‍ മുതല്‍ ന്യൂക്ലിയര്‍ സബ്മറൈന്‍ വരെയുള്ള രംഗങ്ങളിലെല്ലാം ഇന്ന് ലിനക്‌സാണ് പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നത്. കൂടാതെ ലോകത്ത് ഇന്ന് നിലവിലുള്ള മികച്ച 500 സൂപ്പര്‍ കമ്പ്യൂട്ടറുകളും യുണിക്‌സില്‍ നിന്നും ലിനക്‌സിലേക്ക് മാറിയിരിക്കുകയാണ്.

ലിനക്‌സിന്റെ പുരോഗതിക്ക് മറ്റൊരു ഉദാഹരണമായി അദ്ദേഹം ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നത് റെഡ്ഹാറ്റ് കമ്പനിയുടെ ഓഹരി വില 400 ശതമാനം വര്‍ധിച്ചപ്പോള്‍, ഇതേ കാലയളവില്‍ മൈക്രോസോഫ്റ്റിന്റെ വിപണിമൂല്യം കാര്യമായി വര്‍ധിച്ചില്ല എന്നതാണ്.

ഇന്റര്‍നെറ്റ് ഭീമാന്മാരായ ഗൂഗിള്‍, ട്വിറ്റര്‍, ഫെയ്‌സ്ബുക്ക് തുടങ്ങിയ കമ്പനികളെല്ലാം തങ്ങളുടെ മിക്ക ആപ്ലിക്കേഷനുകളും നിര്‍മിക്കുന്നത് ലിനക്‌സിലാണ്. ഇതിനെല്ലാം പുറമെ ആധുനിക ഇലക്‌ട്രോണിക് വീട്ടുപകരണങ്ങള്‍, മൊബൈല്‍ ഫോണുകള്‍, ഓട്ടോമൊബൈല്‍ എന്നിവയിലെല്ലാം ലിനക്‌സ് അനുബന്ധ സോഫ്ട്‌വേറുകളാണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്. ലോകത്തിലെ മികച്ച പത്ത് വെ്ബ്‌സെര്‍വ്വറുകളില്‍ ആറെണ്ണവും ലിനക്‌സിലാണ് പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നത്. അതില്‍ ഒരു വിന്‍ഡോസ് മാത്രമാണ് വിന്‍ഡോസില്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നത്.

ലിനക്‌സിന്റെ ഭാവി

ഇന്റര്‍നെറ്റ് ആണ് ഇന്ന് ലോകത്തെ വിവരങ്ങളെ മുഴുവന്‍ നിയന്ത്രിക്കുന്നത്. വിവരങ്ങള്‍ ലോകമെമ്പാടും കൈമാറപ്പെടുന്നത് ഇന്റര്‍നെറ്റിലൂടെയാണ്. ഇന്റര്‍നെറ്റ് രംഗത്തെ ഭീമനായ ഗൂഗിള്‍ തന്നെയാണ് ലിനക്‌സിന്റെ ഭാവി എന്ന് വേണമെങ്കില്‍ പറയാം. ഗൂഗിളിന്റെ പ്രധാന ആപ്ലിക്കേഷനുകളില്‍ മിക്കവയും ലിനക്‌സ് അധിഷ്ടിതമാണ്.

കമ്പ്യൂട്ടര്‍ലോകത്തെ മറ്റൊരു പ്രധാന കമ്പനിയായ മൈക്രോസോഫ്റ്റിന്റെ വിന്‍ഡോസ് ഒഎസിന് ബദലായി ലിനക്‌സ് ഒഎസ് ആയ ഉബുണ്ടുവിനെയായിരുന്നു ഇതുവരെ ലോകം കണ്ടിരുന്നത്. എന്നാല്‍ ക്രോം ബ്രൗസറിന്റെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ഗൂഗിളിന്റെ ക്രോം ഒഎസ് ആയിരിക്കും വിന്‍ഡോസിന് ശരിക്കും വെല്ലുവിളിയാകുക എന്നാണ് ഇപ്പോഴത്തെ നിഗമനം. ക്രോം ബൗസറും ഒഎസും ലിനക്‌സ് അധിഷ്ഠിതമാണ്.

മൊബൈല്‍ ഫോണുകള്‍ക്കും ടാബ്‌ലറ്റുകള്‍ക്കുംവേണ്ടിയുള്ള ഗൂഗിളിന്റെ ആന്‍ഡ്രോയിഡ് ഒഎസും ലിനക്‌സിലാണ് നിര്‍മിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഭാവിയുടെ വിവരശേഖരണ രീതിയായി മാറിയേക്കാവുന്ന ക്ലൗഡ് കമ്പ്യൂട്ടിങ്ങിനും ഏറ്റവും അനുയോജ്യമായത് ലിനക്‌സാണെന്ന് ചൂണ്ടിക്കാണിക്കപ്പെടുന്നു.

നിയന്ത്രണം

ഓപണ്‍ സോഴ്‌സ് ഡവലപ്‌മെന്റ ലാബ്‌സ് -അന്തരാഷ്ട്ര തലത്തില്‍ ലിനക്‌സിന്റെ വളര്‍ച്ചയെ സഹായിക്കാനും പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളെ ഏകോപിപ്പിക്കാനുമായി സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ട സംഘടനയാണ് ഓപണ്‍ സോഴ്‌സ് ഡവലപ്‌മെന്റ ലാബ്‌സ് (OSDL). ഒരു ലാഭരഹിത സംഘടനയായ ഇതിന്റെ മുഖ്യ ലക്ഷ്യം ലിനക്‌സിന്റെ പുരോഗതിയെ സഹായിക്കുക എന്നതാണ്. ലിനക്‌സിന്റെ സ്ഥാപകന്‍ ലിനസ് ടൊര്‍വാള്‍ഡ്‌സ് അടങ്ങിയ സംഘത്തിനായിരുന്നു ഇതിന്റെ നിയന്ത്രണം. ഐ.ബി.എം, ഇന്റല്‍, നിപ്പോണ്‍ തുടങ്ങിയ വന്‍കിട കമ്പനികളായിരുന്നു ഒ.എസ്.ഡി.എലിന് സാമ്പത്തിക സഹായം നല്‍കിയിരുന്നത്.

ലിനക്‌സ് ഫൗണ്ടേഷന്‍ -അന്താരാഷ്ട്ര തലത്തില്‍ ലിനക്‌സിന്റെ കാര്യങ്ങള്‍ ഇപ്പോള്‍ നിയന്ത്രിക്കുന്നത് ഈ ലാഭരഹിത സംഘടനയാണ്. മൈക്രോസോഫ്റ്റുമായുള്ള മത്സരത്തിന്റെ ഭാഗമായി ഒ.എസ്.ഡി.എലിനെയും ഫ്രീ സ്റ്റാന്‍ഡേര്‍ഡ് ഗ്രൂപ്പിനെയും ലയിപ്പിച്ച് 2007 ല്‍ രൂപം കൊണ്ട സംഘടനയാണ് ലിനക്‌സ് ഫൗണ്ടേഷന്‍. ലിനസ് ടൊര്‍വാള്‍ഡ്‌സ് അടക്കമുള്ളവര്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന ഈ സംഘടനയുടെ തലവന്‍ ജിം സെംലിന്‍ ആണ്.

ആഗോളതലത്തില്‍ ലിനക്‌സ് കമ്മ്യൂണിറ്റികളെയും സോഫ്ട്‌വേര്‍ ഡെവലപ്പര്‍മാരെയും ഉപഭോക്താക്കളെയും വ്യാവസായ സ്ഥാപനങ്ങളെയും ഏകോപിപ്പിച്ച് ലിനക്‌സിന്റെ പുരോഗതിക്കായി പ്രവര്‍ത്തിക്കുക എന്നതാണ് ഈ സംഘടനയുടെ ലക്ഷ്യം. ലിനക്‌സ് അധിഷ്ഠിത വിദ്യാഭാസം, പരിശീലനം, ആപ്ലിക്കേഷന്‍ ഡെവലപ്പര്‍മാര്‍ക്കുള്ള സാങ്കേതികവും സാമ്പത്തികവുമായ സഹായം എന്നിവയും ഈ സംഘടനയുടെ ലക്ഷ്യമാണ്.

പരിമിതികള്‍

ലിനക്‌സിനെയും അതിന്റെ അനുബന്ധ സോഫ്ട്‌വേറുകളുടെയും പ്രധാന പ്രശ്‌നമായി കണക്കാക്കുന്നത് അതിന് വേണ്ടത്ര അനുബന്ധ സേവനം ലഭ്യമാക്കാന്‍ കഴിയുന്നില്ല എന്നാണത്. കാരണം അതിനാവശ്യമായ സര്‍വ്വീസ് വിദഗ്ദരെ ഇനിയും വളര്‍ത്തിക്കൊണ്ടുവരാന്‍ മിക്ക രാഷ്ട്രങ്ങള്‍ക്കും കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. ഇന്ത്യയടക്കമുള്ള വികസ്വര രാഷ്ട്രങ്ങളില്‍ പ്രധാനമായും സെര്‍വര്‍ മേഖലയിലാണ് ലിനക്‌സ് ഉപയോഗിക്കുന്നതിനാല്‍ തന്നെ സാങ്കേതിക വിദഗധരുടെ അഭാവം സെര്‍വറുകളുടെ പ്രവര്‍ത്തനത്തെ ബാധിക്കുന്നുണ്ട്.

അതുപോലെ ഇന്ത്യയടക്കമുള്ള പല രാഷ്ട്രങ്ങളിലും വിന്‍ഡോസിന്റെയും അനുബന്ധ സോഫ്ട്‌വേറുകളുടെയും വ്യാജകോപ്പികള്‍ വ്യാപകമായി ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നത് ലിനക്‌സിന്റെ വ്യാപനത്തിന് തടസ്സമാകുന്നുണ്ട്. സൗജന്യമായി വിന്‍ഡോസ് വ്യാജകോപ്പി ഉപയോഗിക്കാന്‍ കഴിയുന്നു എന്നതാണ് പ്രശ്‌നമാകുന്നത്. ഈ സാഹചര്യത്തില്‍ സൗജന്യമായി ലഭിക്കുന്ന ലിനക്‌സിനോട് താത്പര്യക്കുറവുണ്ടാവുക സ്വാഭാവികം മാത്രം!

-shareefe2002@gmail.com

ദ ട്രെയിന്‍ - Movie Review - The Train

Credits: Weblokam

മമ്മൂട്ടിയല്ലേ, ജയരാജല്ലേ, പണ്ട് നിരവധി മികച്ച സിനിമ ചെയ്തവരല്ലേ എന്നൊന്നും പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ലെന്ന് ദ ട്രെയിന്‍ കണ്ടിറങ്ങിയപ്പോള്‍ ബോധ്യമായി. പഠിച്ചുപഠിച്ച് ഒന്നുമില്ലാതായി എന്ന് പറയുന്നതുപോലെയാണ് കാര്യങ്ങള്‍. പക്ഷേ, ഇവരുടെ ഈ പുതിയ ചിത്രം കാണുന്ന ഏതൊരാള്‍ക്കും മനസ്സിലാകുന്ന ഒരു കാര്യമുണ്ട്. ഒരു മൊബൈലുണ്ടായാല്‍ ഒരു സിനിമയെടുക്കാമെന്ന്!

സിനിമ തുടങ്ങിയിട്ട് ഏകദേശം പത്ത് മിനുട്ട് കഴിഞ്ഞുകാണും ആദ്യത്തെ ഫോണ്‍ വിളി സംഭവിച്ചു. ആരാണ് ആദ്യം മൊബൈലില്‍ സംസാരിക്കുന്നതെന്നൊന്നും ചോദിക്കരുത്. സിനിമയിലെ മുഴുവന്‍ കഥാപാത്രങ്ങളും, കൊച്ചുകുട്ടിയടക്കം അഭിനയം ഫോണിലൂടെയല്ലേ നടത്തുന്നത്. അതുകൊണ്ട് ഒന്നും ഓര്‍മ്മയില്ല. പക്ഷേ സിനിമ അവസാനിക്കുന്നതിന് ഒരു അഞ്ചു മിനുട്ട് മുമ്പ് വരെ ഈ ഫോണ്‍ വിളി തുടരുന്നുണ്ടെന്ന് എനിക്ക് വ്യക്തമായി ഓര്‍മ്മയുണ്ട്. ഈ ഖണ്ഡികയില്‍ ഞാന്‍ ഫോണ്‍ എന്ന വാക്ക് എത്ര തവണ ഉപയോഗിച്ചോ അതിന്റെ പത്തിരട്ടി കോള്‍ എങ്കിലും ഈ സിനിമയിലെ എല്ലാ കഥാപാത്രങ്ങളും ചെയ്യുന്നുണ്ട്.

ദ ട്രെയിനില്‍ നാലു കഥയാണുള്ളത്. പക്ഷേ ഒന്നിനും ഒരു കഥയുമില്ല എന്ന് മാത്രം. യഥാര്‍ഥ സംഭവത്തിന്റെ ചിത്രീകരണം എന്നാണ് പരസ്യവാചകം. സിനിമ തുടങ്ങുന്നത് മുംബൈയിലെ വ്യത്യസ്ത റെയില്‍‌വേ സ്റ്റേഷനുകളിലും ട്രെയിനുകളിലും നടക്കുന്ന സ്ഫോടനപരമ്പരകളോടെയാണ്. സ്ഫോടനം നടക്കുന്നതിന് തൊട്ടുമുമ്പ് തന്നെ മഹാരാഷ്ട്ര തീവ്രവാദ വിരുദ്ധ സെല്‍ ഉദ്യോഗസ്ഥന്‍ കേദാര്‍നാഥ്(മമ്മൂട്ടി) പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നുണ്ട്. ട്രെയിനിലും സ്റ്റേഷനിലുമായി നാല് കഥാപാത്രങ്ങളെയും ക്യാമറ എടുത്തുകാട്ടുന്നു. സ്ഫോടനം ചാനലുകളില്‍ ബ്രേക്കിംഗ് ന്യൂസ് ആയി കാണിക്കുന്നു. പിന്നീട് നാം കാണുക എല്ലാവരും പിന്നോട്ട് നടക്കുന്നതാണ്. ട്രെയിനും ബസും പിന്നോട്ട് ഓടുന്നു. ക്ലോക്ക് ആന്റിവൈസ് ഡയറക്ഷനില്‍ കറങ്ങുന്നു. അതേ, നിങ്ങള്‍ ഉദ്ദേശിച്ചത് തന്നെ - ഫ്ലാഷ് ബാക്ക്!



സമയം രാവിലെ ആറ് മണി. ഒരു ബോട്ടില്‍ അവര്‍ മുംബൈ തീരത്തെത്തുന്നു. ഒരാളെ കൊല്ലുന്നു. ഒരു മിനി വാനില്‍ എങ്ങോട്ടോ പോകുന്നു. ഇവര്‍ തീവ്രവാദികളാണ് നമുക്ക് ഒരു ഫോണ്‍ കോളിലൂടെ മനസ്സിലാകും. തലവന്‍ മൊബൈല്‍ ഫോണിലൂടെ നിര്‍ദ്ദേശം നല്‍കുന്നു. ഇവര്‍ ബോംബുണ്ടാക്കുന്നു. ഫോണ്‍ വിളിച്ചാല്‍ ബോംബ് പൊട്ടും എന്ന് തലവന്‍ അറിയിക്കുന്നു. എവിടെയൊക്കെയാണ് ബോംബ് വയ്ക്കേണ്ടത് എന്ന് നിര്‍ദ്ദേശം നല്‍കുന്നു,

ഇനി മറ്റൊരു ഫോണ്‍ കഥ. ക്യാമറ ഒരു ചേരിയിലേക്ക് തിരിയുന്നു. അവിടെ ഒരു ടെന്‍റില്‍ എ ആര്‍ റഹ്‌മാനെയും സ്വപ്നം കണ്ട് ഒരു ട്രാക്ക് ഗായകന്‍ ഉറങ്ങുന്നുണ്ട് - കാര്‍ത്തിക്(ജയസൂര്യ). കാര്‍ത്തിക്കിന് സുഹൃത്തിന്റെ ഒരു കോള്‍ വരുന്നു. റഹ്‌മാന്‍റെ ഗാനത്തില്‍ ട്രാക്ക് പാടാന്‍ കാര്‍ത്തിക്കിന് അവസരം ഉണ്ടെന്നാണ് കോള്‍. ക്യാമറ ഒരു വലിയ കെട്ടിടത്തിനു മുകളിലെ കാഴ്ച കാട്ടുകയാണ് പിന്നീട്. അവിടെയും ഒരു ഫോണ്‍ കഥയുണ്ട്. ഒരു പെണ്‍കുട്ടി(അഞ്ചല്‍ സബര്‍വാള്‍) ആത്മഹത്യ ചെയ്യാന്‍ ഒരുങ്ങുകയാണ്. വീട്ടുകാര്‍ക്കുള്ള സന്ദേശം ഫോണില്‍ റെക്കോര്‍ഡ് ചെയ്യുന്നു. ഇനി ഒരു മൂന്ന് മിനുട്ട് നേരത്തേക്ക് സസ്പെന്‍സ് ആണ്. അവള്‍ ആത്മഹത്യ ചെയ്യുമോ ഇല്ലയോ?.

കൈവിടര്‍ത്തി അവള്‍ മെല്ലെ മെല്ലെ പിന്നാക്കം വരുന്നു. ടെറസിന്റെ അറ്റത്ത് എത്തി. ഒരു ഒരു ചെറിയ കല്ല് അവളുടെ കാലില്‍ തട്ടി താഴേക്ക് വീഴുന്നുണ്ട്. അപ്പോള്‍ നമ്മള്‍ അറിയുന്നു എത്ര ഉയരത്തിലാണ് അവള്‍ നില്‍ക്കുന്നതെന്ന്. ദാ അവള്‍ ഇപ്പോള്‍ ആത്മഹത്യ ചെയ്യും. ഇനി ഒരടി വച്ചാല്‍ താഴെയെത്തും. അപ്പോഴതാ അവളുടെ ഫോണ്‍ റിംഗ് ചെയ്യുന്നു. കാര്‍ത്തിക് ആണ് മറുവശത്ത്. റഹ്‌മാനൊപ്പം പാടാന്‍ അവസരം കിട്ടിയ കാര്യം പറയുന്നു. റഹ്‌മാന് ഗിഫ്റ്റ് നല്‍കാന്‍ ഡ്രീം സോംഗ് റെക്കോര്‍ഡ് ചെയ്യേണ്ടെ എന്ന് ചോദിക്കുന്നു. അവള്‍ ഫോണ്‍ കട്ട് ചെയ്യുന്നു. ഇനി ആത്മഗതമാണ് - ‘ആരാണ് ഒരു ഫോണ്‍ കോള്‍ കൊണ്ട് എന്‍റെ ജീവിതം മാറ്റി മറിച്ചത്?’ അത് പിന്നീട് നമ്മള്‍ അറിയും. ക്യാമറ മറ്റൊരു ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരിയുന്നു.

ഒരു വീടാണ് രംഗം. അവിടെ ഒരു കുട്ടിയും വേലക്കാരിയുമുണ്ട്. കുട്ടിയെ നേഴ്സായ അമ്മ ഫോണ്‍ വിളിക്കുന്നു. കാര്യങ്ങള്‍ അന്വേഷിക്കുന്നു. കുട്ടി പറയുന്നു. ഇന്ന് തന്റെ ഹാപ്പി ബര്‍ത്ത്‌ഡേ ആണെന്ന്. മറുവശത്ത് സോറി പറയുന്നു. വരാന്‍ പറ്റില്ല തിരക്കാണ്. ബര്‍ത്ത്‌ഡേ ഞായറാഴ്ച ആഘോഷിക്കാം എന്ന് പറയുന്നു. അതിനിടയില്‍ കുട്ടിയുടെ അച്ഛനെ കോണ്‍ഫറന്‍സ് കോളില്‍ കണക്ട് ചെയ്യുന്നു. ഡോക്ടറായ അച്ഛനും വരാന്‍ പറ്റില്ലെന്നു പറയുന്നു. ഫോണ്‍ വയ്ക്കുമ്പോള്‍ കുട്ടിയുടെ അമ്മ പറയുന്നു എന്തുവന്നാലും ഓള്‍ഡ് ഹോമിലേക്ക് വിളിക്കരുതെന്ന്. ഇനി രംഗം ഓള്‍ഡ് ഹോമാണ്. അവിടെ ഒരു വൃദ്ധനും വൃദ്ധയും ഒരു ഗിഫ്റ്റ് പാക്കറ്റ് പൊട്ടിക്കുകയാണ്. അതില്‍ കുട്ടിയുടെ കത്ത് ഉണ്ട്. ഇന്ന് തന്റെ ബര്‍ത്ത്‌ഡേ ആണെന്നും മുത്തച്ഛന്‍ വരണമെന്നും അവന്‍ കത്തിലെഴുതിയിട്ടുണ്ട്. മുത്തച്ഛന് അല്‍‌ഷിമേഴ്സ് ആണ്. അതിനാല്‍ വീടിന്റെ വിലാസം കുട്ടി ഒരു കടലാസില്‍ എഴുതി ഗിഫ്റ്റിനിപ്പം വച്ചിട്ടുണ്ട്. ഒരു ഫോണും അക്കൂട്ടത്തിലുണ്ട്. അതിലൂടെ കുട്ടിയെ വിളിക്കുകയും ചെയ്യാം. വൃദ്ധയുടെ സഹായത്തോടെ വാര്‍ഡനെ കബളിപ്പിച്ച് മുത്തച്ഛന്‍ കുട്ടിയെ കാണാന്‍ ഓള്‍ഡ് ഹോമില്‍ നിന്ന് ഇറങ്ങുന്നു.

PRO

ഇനി നമ്മള്‍ കാണുക ഒരു ബൈക്കിനെ ഒരു സ്കോര്‍പ്പിയോ ഫോളോ ചെയ്യുന്നതാണ്. കുറച്ചുനേരം പിന്തുടര്‍ന്നിട്ടും ബൈക്ക് യാത്രികനെ പിടികൂടാനാകുന്നില്ല. റോഡില്‍ എ ടി എസ് ഉദ്യോഗസ്ഥാന്‍ ജോസഫ്(ജഗതി) കൈകാണിച്ചിട്ടും ബൈക്കുകാരന്‍ നിര്‍ത്തുന്നില്ല. ഉടന്‍ ജോസഫ് ഫോണിലൂടെ കേദാര്‍നാഥിനെ സംഭവം അറിയിക്കുന്നു. ബൈക്കുകാരന്‍ പോയ ഡയറക്ഷന്‍ മനസ്സിലാക്കിയ കേദാര്‍നാഥ് അയാളെ പിടികൂടുന്നു. പിന്നീടാണ് മനസ്സിലാകുന്നത് ബൈക്ക് യാത്രികന്‍ ഒരു കോളേജ് വിദ്യാര്‍ഥി ആണെന്നും തീവ്രവാദി അല്ലെന്നും. ഇതേത്തുടര്‍ന്ന് എ ടി എസ് മേധാവി കേദാര്‍നാഥിനെ ശാസിക്കുന്നു(ഇതും ഫോണിലൂടെയാണ് കേട്ടോ).

കേദാര്‍നാഥിന് എല്ലാവരെയും സംശയമാണ്. അതിന് കാരണവുമുണ്ട്. ഒരു ബോംബ് സ്ഫോടനത്തിലാണ് അയാള്‍ക്ക് ഭാര്യയെയും ഒരു മകളെയും നഷ്ടപ്പെടുന്നത്. കേദാര്‍നാഥും ഒരു മകളും മാത്രമാണ് രക്ഷപ്പെട്ടത്. ഈ സംഭവം മേധാവിക്ക് അറിയാം. അതിനാല്‍ കേദാറിനോട് അവധിയെടുക്കാന്‍ പറയുന്നു. ഒരു എ‌ന്‍‌ജിനീയര്‍ വിദ്യര്‍ഥിയായ ടെററിസ്റ്റ് മുംബൈയില്‍ ആക്രമണം നടത്താന്‍ ശ്രമിക്കുന്നുവെന്ന് കേദാറിന് ഐ ബി റിപ്പോര്‍ട്ട് കിട്ടുന്നുണ്ട്. ഇതിന്റെ അന്വേഷണത്തിലാണ് കേദാറെന്ന് അറിഞ്ഞാണ് മേധാവി ലീവെടുക്കാന്‍ സഹപ്രവര്‍ത്തകനെ സ്നേഹപൂര്‍വം നിര്‍ബന്ധിക്കുന്നത്. മകളും വീട്ടില്‍ വരാന്‍ കേദാറിനോട് ആവശ്യപ്പെടുന്നുണ്ട്. ഒരു ഔട്ടിംഗ് പോകുകയാണ് അവളുടെ ലക്‍ഷ്യം. ഔട്ടിംഗിന് കൊണ്ടുപോകാമെന്ന് കേദാര്‍ മകള്‍ക്ക് വാക്ക് നല്‍കുന്നു.

ഇതിനിടെയില്‍ ഒരു കഥ കൂടി. സ്വാതന്ത്ര്യസമര സേനാനിയുടെ കൊച്ചുമകളായ സുഹാന നഗരത്തില്‍ ജോലി ചെയ്യുകയാണ്. ഉപ്പൂപ്പയ്ക്ക് ഹജ്ജിന് പോകാന്‍ വിസ കിട്ടിയ കാര്യം സുഹാന വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ചുപറയുന്നു. ഹജ്ജിന് പോകാന്‍ പണം ശരിയായിട്ടില്ല. സ്വാതന്ത്ര്യസമര സേനാനിയെന്ന നിലയില്‍ ഉപ്പൂപ്പയ്ക്ക് കിട്ടേണ്ട പെന്‍‌ഷന്‍ തടഞ്ഞുവച്ചിരിക്കുകയാണ്. കൈക്കൂലി കൊടുത്താല്‍ മാത്രമേ പെന്‍‌ഷന്‍ കിട്ടുകയുള്ളു. പെന്‍ഷന്‍ ലഭിക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങള്‍ നടത്താന്‍ സുഹാനയെ വിട്ട് ക്യാമറ വീണ്ടും കാര്‍ത്തിക്കിലേക്ക് തിരിയുന്നു.

കാര്‍ത്തിക് കുറച്ച് ഫോണ്‍ സംഭാഷണങ്ങളിലൂടെ ആ പെണ്‍കുട്ടിയോട് പ്രണയത്തിലാകുന്നു. തന്റെ പാട്ട് റെക്കോര്‍ഡ് ചെയ്യുന്ന ഒരു സ്റ്റുഡിയോയില്‍ വച്ച് തമ്മില്‍ കാണാമെന്ന് പെണ്‍കുട്ടിയോട് പറയുന്നു. പക്ഷേ പാട്ട് റെക്കോര്‍ഡ് ചെയ്യേണ്ട സ്റ്റുഡിയോ അതല്ലെന്ന് കാര്‍ത്തിക് അവിടെയെത്തുമ്പോഴാണ് അറിയുന്നത്. ഈ പാട്ട് റെക്കോര്‍ഡ് ചെയ്ത് കിട്ടുന്ന പണം കൊണ്ട് വേണം ചെന്നൈക്ക് റഹ്‌മാനെ കാണാന്‍ പോകാന്‍. വൈകുന്നേരമാണ് ട്രെയിന്‍. കാര്‍ത്തിക് അടുത്ത സ്റ്റുഡിയോയിലേക്ക് പോകുന്നു. അവളെ വിളിച്ച് കാര്യം പറയാമെന്ന് വിചാരിച്ച കാര്‍ത്തിക്കിന് ഫോണ്‍ കണക്ട് ആകുന്നില്ല. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഒന്ന് കൂടി നോക്കുമ്പോള്‍ ഫോണ്‍ സ്വിച്ച് ഓഫ്. അവളുടെ ഫോണ്‍ കാണാതെ പോയതാണ് കാര്യം. ഇനി അവര്‍ എങ്ങനെ കണ്ടുമുട്ടും? അതവിടെ നില്‍ക്കട്ടെ, ഇനി കേദാര്‍നാഥിന്റെ അന്വേഷണത്തിലേക്ക് വരാം.



ആദ്യപകുതിയുടെ അവസാനമാണ് രംഗം. മകളെ കാണാന്‍ വീട്ടിലേക്ക് പോകുന്നതിനായി കേദാര്‍ റെയില്‍‌വേ സ്റ്റേഷനിലെത്തിയതായിരുന്നു. ദുരൂഹ സാഹചര്യത്തില്‍ ഒരു യുവാവിനെ സ്റ്റേഷനില്‍ കണ്ടെത്തുന്നു. ഇയാളെ പിടിക്കാനുള്ള ശ്രമമാണ് പിന്നീട്. സ്റ്റേഷനില്‍ നിര്‍ത്തിയിട്ട പല ട്രെയിനുകള്‍ കേദാര്‍ കയറിയിറങ്ങുന്നു. യുവാവ് കേദാറിനെ വെട്ടിച്ച് രക്ഷപ്പെടാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു. ഒരു പത്തുമിനുട്ട് നേരം ഇതാണ് നടക്കുന്നത്. പശ്ചാത്തലസംഗീതത്തിന്റെ അകമ്പടിയോടെയാണ് ഈ രംഗം. ഒടുവില്‍ കേദാര്‍ യുവാവിന്റെ മേല്‍ ചാടി വീഴുമ്പോള്‍ ഇടവേളയാകുന്നു.

അടുത്ത പകുതിയില്‍ യഥാക്രമം കാര്‍ത്തിക്കും പെണ്‍കുട്ടിയും മുത്തച്ഛനും കുട്ടിയും, സുഹാനയും തീവ്രവാദികളും, കേദാര്‍നാഥും മകളും പല സീനുകളില്‍ ആവര്‍ത്തിക്കുന്നു. ഒടുവില്‍ വ്യത്യസ്ത സ്റ്റേഷനുകളിലെ ക്ലോക്കില്‍ ഇന്ന് നമ്മള്‍ സമയം അറിയുന്നു. 4.30, 4.45, 5.00 അങ്ങനെ അത് തുടര്‍ന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. സിനിമ അവസാനഘട്ടത്തിലേക്ക് കടക്കുകയാണ്. കാര്‍ത്തിക്കിനെ കാത്ത് പെണ്‍കുട്ടി സ്റ്റേഷനില്‍ ഇരിക്കുന്നു. കാര്‍ത്തിക് പെണ്‍കുട്ടിയെ കാണാന്‍ ട്രെയിനില്‍ യാത്രചെയ്യുന്നു. പെന്‍‌ഷന്‍ പ്രശ്നം പരിഹരിച്ച് സുഹാന വീട്ടിലേക്ക് പോകാന്‍ ട്രെയിനില്‍ യാത്രചെയ്യുന്നു. കുട്ടിയെ കാണാന്‍ പോകാന്‍ മുത്തച്ഛന്‍ ട്രെയിന്‍ കാത്ത് സ്റ്റേഷനിലിരിക്കുന്നു. തീവ്രവാദികള്‍ പല ട്രെയിനുകളില്‍ ബോംബ് വയ്ക്കുന്നു. അന്വേഷണം നിര്‍ത്തി മകളെ കാണാന്‍ പോയ കേദാര്‍, ആക്രമണം നടക്കുമെന്ന് സൈബര്‍സെല്ലിലെ സുഹൃത്ത് വിളിച്ചുപറഞ്ഞതിനെ തുടര്‍ന്ന് നഗരത്തിലേക്ക് തിരിച്ചുവരുന്നു. ഇനി കഥ പറയുന്നതില്‍ കാര്യമില്ല. പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ലെന്നതാണ് വാസ്തവം.

പക്ഷേ ചില കാര്യങ്ങള്‍ പറയാതെയിരിക്കാനും വയ്യ. അതിലൊന്ന് പെണ്‍കുട്ടിയുടെ ആത്മഹത്യ ആണ്. എന്തിനാണ് ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്നതെന്ന് പറയണമല്ലോ. അതിന് പെണ്‍കുട്ടി വീട്ടിലേക്ക് ഫോണ്‍ ചെയ്യുന്നുണ്ട്. പ്രൊജക്ടിന്റെ സമ്മര്‍ദ്ദമാണ് കാരണം. കവിതയും കഥയും എഴുതാന്‍ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന പെണ്‍കുട്ടിയെ നിര്‍ബന്ധിച്ച് വീട്ടുകാര്‍ എന്‍‌ജീനിയര്‍ ആക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുകയാണ്. മകള്‍ മാതാപിതാക്കളോട് തെറ്റ് ഏറ്റ് പറയുന്നു. അവര്‍ തിരിച്ചും പശ്ചാത്തപിക്കുന്നു. ഇനി മകള്‍ക്ക് ഇഷ്ടമില്ലാത്തത് ചെയ്യാന്‍ നിര്‍ബന്ധിക്കില്ലെന്ന് പറയുന്നു. ഒരു ഗംഭീര സെന്റി രംഗം.

ഇനി അടുത്തത് കേദാറിന്‍റെ അന്വേഷണമാണ്. നഗരത്തില്‍ ഒരു കൊലപാതകം നടക്കുന്നു. മൃതദേഹത്തില്‍ നിന്ന് കിട്ടുന്ന ബുള്ളറ്റ് .38 ഓ മറ്റോ ആണ്. അത് മിലിട്ടറിയില്‍ ഉപയോഗിക്കുന്നത് ആണ് പോലും. അതായത് മിലിട്ടറിയില്‍ ഉപയോഗിക്കുന്ന ബുള്ളറ്റ് ചെറിയ മാറ്റം വരുത്തിയാണ് കൊലപാതകത്തിന് ഉപയോഗിച്ചതെന്ന്. പിന്നീട് ഇക്കാര്യം അന്വേഷിക്കുകയൊന്നും ചെയ്യുന്നില്ല. അങ്ങനെയൊരു ഭാഗ്യം പ്രേക്ഷകര്‍ക്കുണ്ട്. ഇനിയത്തെ ഭയാനകരംഗവും കേദാറിന്‍റെ ബുദ്ധി പ്രകടമാക്കുന്നതാണ്. വീണ്ടും ഒരു കൊലപാതകം.

വാന്‍ ഡ്രൈവറാണ് കൊല്ലപ്പെടുന്നത്. മരിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് ഡ്രൈവര്‍ വാനിന്റെ ഗ്ലാസ്സില്‍ GKF എന്നെഴുതിയിരുന്നു. സെക്കന്‍ഡുകള്‍ക്കുള്ളില്‍ കേദാരി ഇതിന്റെ അര്‍ഥം മനസ്സിലാക്കുന്നു. ഇംഗ്ലിഷ് അക്ഷരമാലാക്രമം അനുസരിച്ച് G ഏഴാം സ്ഥാനത്താണ്. K പതിനൊന്നും F ആറും . അപ്പോള്‍ 11 മിനിറ്റിനിടയില്‍ ആറിടത്ത് ഏഴ് സ്ഫോടനം!

വളരെ പെട്ടെന്ന് മമ്മൂട്ടിച്ചിത്രം അനൌണ്‍സ് ചെയ്ത് ജയരാജ് വാര്‍ത്തകളില്‍ നിറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഇത്രയും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല. തിരക്കഥയും സംവിധാനവും നിര്‍മ്മാണവും സ്വയം തന്നെ ചെയ്തത് കൊണ്ട് ജയരാജിന് ആരെയും ബോധ്യപ്പെടുത്തേണ്ടി വരില്ല. കുറച്ചൊന്ന് ആലോചിച്ചെങ്കില്‍ ഒരു പക്ഷേ ഈ ചിത്രം ശരാശരിക്ക് മുകളിലാകുമായിരുന്നു. ആദ്യപകുതിയുടെ പകുതി ഇക്കാര്യ വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട്. തിരക്കഥയും സംഭാഷണവും ഒരുക്കുന്നതില്‍ വന്ന പാളിച്ചകള്‍ തന്നെയാണ് ദ ട്രെയിനെ നിലവാരമില്ലാതാക്കുന്നത്. മറ്റൊരു ട്രാഫിക് എടുക്കാനുള്ള ശ്രമമായിരുന്നു ജയരാജിന്റേത് എന്നാണ് കരുതേണ്ടത്. ഒരു വ്യത്യസ്ഥ ചിത്രം എടുക്കാനുള്ള ശ്രമം കാണാനുമുണ്ട്. പക്ഷേ അത് ശ്രമത്തിലൊതുങ്ങിയെന്ന് മാത്രം.

അഭിനേതാക്കള്‍ ആരും മോശമെന്ന് പറയാനില്ല. പൂര്‍ണമായല്ലെങ്കിലും മമ്മൂട്ടി ഏറെക്കുറെ കേദാര്‍നാഥിനോട് നീതി പുലര്‍ത്തിയിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ സംഭാഷണത്തിലെ പാകപ്പിഴകള്‍ ഈ കഥാപാത്രത്തെ കുഴിയില്‍ ചാടിക്കുന്നു. മകളോടുള്ള സംഭാഷണങ്ങള്‍ ഉദാഹരണം. കാര്‍ത്തിക്കിനെ അവതരിപ്പിച്ച ജയസൂര്യയാണ് അഭിനേതാക്കളില്‍ മികച്ച് നില്‍ക്കുന്നത്. സബിതാ ജയരാജ് കുഴപ്പമില്ലാതെ സുഹാനയെ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. സായ്കുമാര്‍. ജഗതി, കെ പി എ സി ലളിത തുടങ്ങി ഓട്ടേറെ പേര്‍ സിനിമയില്‍ അണിനിരന്നിട്ടുണ്ട്.

നവാഗതനായ സീനു മുരുക്കുമ്പുഴയാണ് ക്യാമറ കൈകാര്യം ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. ട്രെയിന്‍ കഥാപാത്രമായി വന്നിട്ടുള്ള മുന്‍‌കാലസിനിമകളിലെ ദൃശ്യങ്ങള്‍ ഒന്നും വിട്ടുപോകാതെ സിനു ഈ ജയരാജ് ചിത്രത്തില്‍ പകര്‍ത്തിയിട്ടുണ്ട്. പലതവണ കൂകിപ്പായുന്ന ട്രെയിനുകള്‍. റയില്‍‌ പാളത്തില്‍ നിന്ന് മുകളിലേയ്ക്കുള്ള ടെയിനിന്റെ ദൃശ്യങ്ങള്‍. അങ്ങനെ എല്ലാം. ഒരു ട്രാക്ക് ഗായകന്റെ കഥാപാത്രം ഉണ്ടായിട്ട് പോലും സംഗീതവിഭാഗത്തിനും കാര്യമായിട്ട് ഒന്നും ചെയ്യാനായില്ല. മമ്മൂട്ടിയുടെ കഥാപാത്രത്തിന്റെ ഫ്ലാഷ് ബാക്ക് അവതരിപ്പിക്കുന്ന പാട്ടിന്റെ ഈണം പാലേരി മാണിക്യത്തിലെ ഗാനത്തെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. റഫീഖ് അഹമ്മദിന്റെ വരികള്‍ക്ക് ശ്രീനിവാസ് ആണ് ഈണം പകര്‍ന്നിരിക്കുന്നത്. 

India Tours West Indies - Schedule, Teams

Gambhir, Yuvraj out; Raina to lead ODI team in West Indies

Gautam Gambhir and Yuvraj Singh will not tour the West Indies due to fitness problems. Suresh Raina has been named India's captain for the ODI leg of the tour and Harbhajan Singh will be his deputy.

Sachin Tendulkar, who had earlier opted out of the ODIs, will also skip the Test series. Virat Kohli and Abhinav Mukund have been named in the Test squad.

For the ODIs, Shikhar Dhawan and Manoj Tiwary have been brought in place of the injured duo.

VVS Laxman will be the Test vice-captain. Gambhir has an injured shoulder, but it is learnt that Yuvraj excused himself from the tour due to a lung infection. Tendulkar has requested for some time away from cricket before India tour England later this season.

Zaheer Khan and captain MS Dhoni had opted out of the ODIs, but will be available for the Tests.

Tamil Nadu's Mukund had an impressive Ranji Trophy season. In nine matches, he made 620 runs with a highest score of 232 at an average of 56.36. Dhawan played his only ODI against Australia in October 2010 where he scored a blob. Tiwary played his only ODI against Australia in February 2008 and scored two runs.

Test squad:

MS Dhoni (capt), VVS Laxman (vc), M Vijay, Abhinav Mukund, Rahul Dravid, Virat Kohli, S Badrinath, Harbhajan Singh, Ishant Sharma, Sreesanth, Amit Mishra, Pragyan Ojha, Zaheer Khan, Munaf Patel, Suresh Raina, Parthiv Patel.

Limited-overs squad:

Suresh Raina (capt), R Ashwin, S Badrinath, Harbhajan Singh (vc), Virat Kohli, Praveen Kumar, Amit Mishra, Munaf Patel, Parthiv Patel (wk), Yusuf Pathan, Wriddhiman Saha (wk), Ishant Sharma, Rohit Sharma, Vinay Kumar, Manoj Tiwary, Shikhar Dhawan.   

Salman Khan's 'KICK' - Exclusive First look

Kung Fu Panda 2: Review

        Compelling villain and visual grace keep second second installment in what studio hopes will become six-picture franchise going strong.

“Kung Fu is dead!” Or so the rotund hero is told in this second installment of the Kung Fu Panda series from DreamWorks Animation, which itself is not taking the threat seriously, as the company is reportedly already mapping out plans for five entries in the franchise. Nor will the box office returns for the new film inhibit such long-range thinking, as the enhancement of 3D as well as a deeper, more involved storyline mark this as a slight improvement on the 2008 original, which raked in some $633 million worldwide.


  Creating ever-more compelling villains always represents a challenge for ongoing film series, from James Bond to Batman, so the introduction of a slim peacock who not only claims that, “China will be mine!” but also intends to eliminate kung fu, represents a real force to be reckoned with.
At the same time, returning screenwriters Jonathan Aibel and Glenn Berger have nicely used the title character’s search for his real father to provide a little depth and poignance to a character whose initial rambunctiousness was a bit grating but which has now been mellowed with a measure of self-reflection about his childhood.
Not that the series has gone soft or serious. Not at all. It’s just that, unlike on some other DreamWorks Animation franchises, it’s apparent that some extra effort has been expended to make sure that the second entry here didn’t hit a foul ball, to strengthen the bench to provide a little extra depth.
Consolidating his position as Dragon Warrior and still supported by the Furious Five—Tigress (Angelina Jolie), Monkey (Jackie Chan), Mantis (Seth Rogen), Viper (Lucy Liu) and Crane (David Cross)—Po (Jack Black) initiates his search for his real dad (surely not the goose who raised him), while Lord Shen (Gary Oldman) embarks upon what he sees as his prophesized mission to take over all of  China with an “unstoppable” new weapon.
To do this, Shen must conquer ever-more territory in his quest for additional metal, while Po’s investigation triggers a flashback revealing that his abandonment by his real father had an unimagined link with present events, leading to a pretty spectacular battle involving battleships, cannons and Po’s rediscovery of his “inner peace” in a pictorially imposing harbor.
Director Jennifer Yuh Nelson, who worked on the first installment as head of story, action sequences supervisor and the Dali-esque position of dream sequence director, devotes the requisite amount of time to small-fry-friendly bumptious slapstick and silliness, which feels generically mandatory. But it all moves along briskly, with a degree of visual grace and a solid feel for 3D.
The series regulars, who also include Dustin Hoffman as an old guru and James Hong as Po’s ostensible dad, all return—and why not?—while Oldman balances Shen’s physical modesty with his expertise in vocal menace.
Hans Zimmer’s score is an energetic plus, but the film’s single most striking feature are the end credits, which employ a beautifully designed flipping lantern technique accompanied by wittily ever-accelerating music.

The Bottom Line

Another B.O. KO for the cuddly warrior.

The Hangover Part II - Movie Review

Rating 2/4


BY ROGER EBERT / May 24, 2011

Is this some kind of a test? "The Hangover, Part II" plays like a challenge to the audience's capacity for raunchiness. It gets laughs, but some of them are in disbelief. As if making sure no one was not offended, it has a montage of still photos over the closing titles that include one cruel shot that director Todd Phillips should never, ever have used. The MPAA's elaboration of the film's R rating says the movie has "pervasive language, strong sexual content including graphic nudity, drug use and brief violent images." Also other stuff. Maybe their space was limited.

It's not that I was shocked. This is a raunch fest, yes, but not an offense against humanity (except for that photo, which is a desecration of one of the two most famous photos to come out of the Vietnam War). The movie has its share of laughs. There's a wedding toast that deserves some sort of award for deliberate social embarrassment. And Alan (Zach Galifianakis), the character who stole much of the original 2009 film, walks off with a lot of this one, too.

If you saw that earlier film (which grossed $485 million, so you may have), there's not much need for me to describe the plot this time. It's the same story. Director Todd Phillips seems to have taken "The Hangover" screenplay and moved it laterally from Las Vegas to Bangkok while retaining the same sequence of scenes: Call to bewildered bride to be, flashback to wedding plans, ill-advised bachelor party, four friends waking up with terminal hangovers in unfamiliar hotel room, ominous signs of debauchery, desperate quest to discover what happened, etc.

As the film opens, a few years have passed. The dentist Stu (Ed Helms) is now the prospective groom. He's engaged to a beautiful Thai woman named Lauren (Jamie Chung). Her father (Nirut Sirichanya) is not happy. His son, Teddy (Mason Lee), is a brilliant 16-year-old pre-med student at Stanford, and the father tells Stu: "In this country, we do not consider a dentist a doctor." At a pre-wedding feast, he calmly and implacably offers a toast comparing Stu to a flavorless rice pudding.

Then the lads go down to the beach for one (1) beer, and the next thing they know they're regaining consciousness in a sleazy Bangkok fleabag, Stu has a facial tattoo, and young Teddy is missing, except for a severed finger wearing a Stanford class ring. That sets off their search through the city's underbelly for people who might be able to help them reconstruct the missing hours? Days? Let me just observe that no search of the Bangkok underbelly that involves Ping-Pong balls is going to be altogether reassuring.

Their adventures are punctuated by a series of behavioral eruptions by Alan (Galifianakis), who links passive aggression with clueless trouble-making. These interventions have a certain charm, but Alan's funniest scene takes place in his own bedroom, before he ever gets to Thailand. Describing himself as a "stay-at-home son," he issues commands to his mother through a speaker system and seems determined to remain a fanboy for life. This character, as seen in this scene, could inspire a movie of its own that I would pay good money to see. (Galifianakis should regrow his hair, however; I like him looking like a shaggy bear more than like the bouncer in a biker bar.)

I'm no expert, but I've been to Bangkok, and while the city no doubt has a seamy side, let it be said that much of "The Hangover, Part II" plays like an anti-travelogue paid for by a rival tourist destination — Singapore, maybe. Some of its surprises would shock only those who know little about the city's sex workers, but others are truly unexpected, including the appearance of Paul Giamatti as a crime boss, and Nick Cassavetes as a tattoo artist. The gangster Mr. Chow (Ken Jeong) is back, still in need of serious tranquilizing.

While many weekend comedies these days seem too timidly in search of the PG-13, "The Hangover" embraced its R, and "Part II" seems to be testing the MPAA's patience. I wonder if there will be an unrated director's cut. The sequel repeats the medical miracle of the first film, in that the characters are able to regain consciousness after horrifying debauches and quickly return to the land of the living. In real life, they'd check into themselves into an emergency room.            

The Bottom Line

What happens in Bangkok isn’t as much fun as when it happened in Vegas, but it’s still worth the trip.

Nokia Oro touch screen smartphone with 18-carat gold plating

Today Nokia unveiled their new premium handset dubbed Nokia Oro. The Symbian smartphone will offer a selection of exquisite materials for its exterior, including 18-carat gold plating, sapphire crystal and leather.

That's the second public appearance of the Nokia Oro, after it leaked a few weeks ago. The smartphone sports the latest Anna update of the Symbian operating system and a good set of connectivity options – microUSB, Bluetooth, Wi-Fi, GPS and 3G with HSDPA. There’s also a sweet 3.5” ClearBlack AMOLED screen of nHD resolution on board.

Designwise the Nokia Oro is an exact copy of the C7 mass-market model, but Nokia has made sure that it won’t get mistaken for its mortal cousin. The company says that the build quality has been improved and the materials used are just screaming expensive.

The 18-carat gold plating used for the frame around the front panel, the keys and the part around the camera lens has been made scratch-resistant so it won’t lose its appeal over time. The leather used for the rest of the back panel is coming from premium Scottish stock and the home button is covered by real sapphire crystal, which is said to be 8 times tougher than glass.

If you fancy snatching a full-featured smartphone with looks that will clearly state your high social status, you will be able to get the Nokia Oro in Q3 of this year. Europe, China and the Middle East will be the first to get the handset, which will cost in excess of €800 before taxes and subsides.